Anasayfa  |  Hastalıklar  |  Virüs

Turunçgil palamutlaşma hastalığı, turunçgil ağaçlarında görülen ve meyvelerin deformasyonuna, küçülmesine ve şekil bozukluklarına yol açan bir hastalıktır. Bu hastalık, özellikle meyvelerin kabuklarının kalınlaşması, küçülerek palamut benzeri bir şekil alması ve ticari değer kaybı ile karakterizedir. Hastalığın belirtileri bitkinin genel sağlığını da olumsuz etkiler.

Görüldüğü bitkiler:
Portakal, mandalina, limon, greyfurt ve diğer turunçgil türleri

Hastalık etkeni:
Spiroplasma citri (bakteriyel fitoplazma)

Zarar şekli:

Yapraklarda: Enfekte yapraklarda sararma, küçülme ve kıvrılmalar meydana gelir. Yapraklar solgun ve sağlıksız bir görünüm alır. Sararma özellikle damarlar arasında belirginleşir ve yaprak dökülmeleri artar. Hastalık ilerledikçe yapraklar incelir ve bitki zayıflar.

Meyvelerde: Hastalığın en belirgin belirtileri meyvelerde görülür. Enfekte meyveler küçülür ve sertleşerek palamut benzeri bir şekil alır. Meyve kabuğu kalınlaşır ve meyve iç dokuları sertleşir. Bu deformasyonlar, meyvenin ticari değerini önemli ölçüde düşürür. Şiddetli enfeksiyonlar meyvelerin gelişimini durdurabilir ve erken dökülmeye neden olabilir.

Bitki genelinde: Hastalık, ağaçların genel büyümesini olumsuz etkiler. Enfekte ağaçlarda büyüme geriliği, sürgünlerde zayıflık ve bodurlaşma görülür. Zayıflayan ağaçlar daha az meyve verir ve verim kaybı artar.

Genel zarar: Palamutlaşma hastalığı, turunçgil meyvelerinin normal gelişimini engelleyerek ciddi kalite kayıplarına yol açar. Meyvelerin şekil bozukluğu ve ticari değerde düşüş, üreticiler için ekonomik kayıplara neden olabilir. Hastalığın yayılması kontrol edilmezse, verim düşüşü ve ağaçların genel sağlığındaki bozulma hızla yayılabilir.

Bulaşma yolu: Hastalık genellikle vektör böcekler (özellikle yaprak bitleri) aracılığıyla yayılır. Ayrıca, enfekte bitkilerle yapılan aşılama ve kontamine fidanlar aracılığıyla da taşınabilir. Mekanik yollarla (kontamine aletler ve ekipmanlar) bulaşma da mümkündür.

Mücadele:
Kültürel önlemler arasında virüsten arındırılmış sertifikalı fidanların kullanılması, vektör böceklerin kontrol edilmesi ve hastalıklı bitkilerin tarladan uzaklaştırılması yer alır. Aletlerin düzenli olarak dezenfekte edilmesi, hastalığın yayılmasını önlemeye yardımcı olabilir. Kimyasal mücadele doğrudan etkili değildir; bu nedenle hijyenik koşullara dikkat edilmesi ve sağlıklı fidan kullanımı temel mücadele yöntemleridir. Ayrıca, dayanıklı çeşitlerin tercih edilmesi hastalığın etkilerini azaltmada yardımcı olabilir.